Su krizi kapıda! 25 yıl içinde risk altındayız

Küresel Su İktisadı Komitesi tarafından yayımlanan rapora nazaran, dünya nüfusunun yarısı halihazırda su kıtlığı ile karşı karşıya ve iklim krizinin tesirleri arttıkça bu sayı daha da yükselecek.

“EŞİ GİBİSİ GÖRÜLMEMİŞ BASKI”

Raporda, dünya su sistemlerinin “eşi gibisi görülmemiş bir baskı” altında olduğu ve on yılın sonuna kadar tatlı su talebinin arzı yüzde 40 oranında aşacağı tabir edildi.

Komisyon, insanların sağlıklı bir ömür sürdürebilmeleri için günde 50-100 litre suya muhtaçlık duyduğunu, fakat kâfi beslenme ve ülkü bir ömür için günde yaklaşık 4.000 litre su gerektiğini belirtiyor.

Çoğu bölge için bu ölçü lokal kaynaklarla karşılanamadığından, insanların muhtaçlıklarını karşılamak için besin, giysi ve tüketim malları ticaretine bağımlı oldukları vurgulanıyor.

Bazı ülkeler, tarımda kullanılan toprak nemi manasına gelen “yeşil su” kaynaklarından, ırmak ve göllerdeki “mavi su”ya nazaran daha fazla faydalanıyor.

Raporda, suyun dünya genelinde “atmosferik nehirler” aracılığıyla taşındığı ve bir bölgeden başkasına nem taşıdığı belirtiliyor.

Dünya genelindeki yağışların yaklaşık yarısının, sağlıklı bitki örtüsüne sahip ekosistemler tarafından atmosfere geri verilen su buharı sayesinde oluştuğu söz ediliyor.

ENDİSTÜRİYEL ATIK SULARI DÖNÜŞTÜRÜLMÜYOR

Komisyonun eş liderlerinden biri olan Singapur Devlet Başkanı Tharman Shanmugaratnam, ülkelerin su kaynaklarının yönetimi konusunda iş birliği yapmaları gerektiğini belirterek, “Tatlı su kaynaklarını nasıl koruyacağımız, onu nasıl daha verimli kullanacağımız ve her topluluğun, bilhassa de dezavantajlı olanların, nasıl tatlı suya erişebileceği konusunda radikal düşünmeliyiz” dedi.

Komisyon ayrıyeten, her yıl 700 milyar dolardan fazla tarım sübvansiyonu verildiğini ve bunların büyük bir kısmının yanlış yönlendirildiğini, çiftçileri gereksinim duyduklarından daha fazla su kullanmaya teşvik ettiğini belirtiyor.

Endüstriyel atık suların yüzde 80’inin geri dönüştürülmediği de raporda yer alıyor.

Uzmanlar, global su krizinin tahlili için hükümetlerin su kaynaklarını korumak, yanlış sübvansiyonları ortadan kaldırmak ve suyun tekrar kullanılabilir olduğu bir “döngüsel ekonomi” oluşturmak için uluslararası iş birliği yapmaları gerektiğini vurguluyor.